Cookies zijn kleine bestanden die deze website met pagina’s meestuurt. Uw browser slaat ze op de harde schijf van uw computer op. Er zijn meerdere soorten cookies voor verschillende doelen. Voor het plaatsen van sommige van deze cookies is toestemming nodig. Meer over de cookies die wij gebruiken, de gegevens die verzameld worden, uw rechten en hoe u uw toestemming of gegevens kunt wijzigen leest u in ons Cookiebeleid.
Charissa Brand
“Het voelt hier als een warm bad. De communicatie verloopt soepel en de lijntjes zijn kort.”
Het was een oud-collega die Charissa attendeerde op Amaris als werkgever: is deze organisatie niet iets voor jou? En zo geschiedde. Haar huidige functie, verpleegkundige met coördinerende taken bij Amaris De Beer, blijkt Charissa op het lijf geschreven.
De ene keer werkt Charissa mee met de zorg aan het bed en verleent ze basiszorg, de andere keer regelt ze de artsenvisites, plant ze de MDO’s, beheert ze de medicatievoorraad en stuurt ze collega’s aan. “Over het algemeen kun je wel zeggen dat ik een vraagbaak ben,” concludeert Charissa. “Ik geef bovendien gevraagd én ongevraagd advies. Hoewel mijn functie met name bedoeld is als vliegende keep, is de praktijk ook wel anders. Ik sta deels ingeroosterd bij zorgtaken. Op alle afdelingen help en ondersteun ik waar nodig.”
Vrijheid
“Elke werkdag is hier anders,” vertelt Charissa. “In vorige functies, bijvoorbeeld op somatische afdelingen, leken de dagen nog wel eens op elkaar. Hier is dat anders. Voordat ik start lees ik de rapportages. Ik begin vervolgens op de afdeling waar ik het hardst nodig ben. Daar probeer ik simpelweg te ondersteunen met ADL-zorg. Ik heb de vrijheid om in te schatten wat nodig is als enige verpleegkundige in huis, hoewel het streven van Amaris is om dit als duo samen met een andere verpleegkundige op te pakken. Op dit moment is de praktijkverpleegkundige ook een fijne ondersteuning.”
Overtuigingskracht
“Dementerende ouderen vormen een ontzettend leuke doelgroep om mee te werken,” beaamt Charissa. Het is voor haar de eerste keer dat ze werkervaring opdoet bij een PG-afdeling. “Het is zo divers, zo dynamisch. Complexer, dat ook. Geen dag is hetzelfde, want je weet nooit precies hoe een bewoner zijn of haar dag start. Daar zit ‘m ook meteen de uitdaging: contact leggen en de bewoner in het hier en nu krijgen. Ik word er blij van wanneer een bewoner met de nodige overtuigingskracht fris gedoucht aan tafel zit en uitroept: ‘dat is lekker!’ Soms lukt niet wat ik voor ogen heb. Jammer, maar dat is dan maar zo.”
Wensen- en gewoontelijst
De zorgteams van De Beer doen hun best mee te bewegen met en zich te verdiepen in de mensen voor wie zij zorgen. “Zo is er een wensen- en gewoontelijst die wordt ingevuld door de familie. Wat vond en vindt iemand leuk? Welke aanknopingspunten zijn er? Het geeft een fijne verdieping aan de kennismaking, vind ik. Ik heb daarnaast de gewoonte om families enkele weken na opname van hun naasten even te bellen. Hoe vinden ze dat het gaat qua zorg, maar ook op praktisch gebied? Ik kom ook veel familie tegen op de werkvloer natuurlijk. Van bijna alle bewoners weet ik welke familie erbij hoort. Dat maakt het contact makkelijker en laagdrempeliger.”