De mensen van Amaris: Jannie, ambulant begeleider vertelt

Ik ben Jannie, ambulant begeleider en alweer 25 jaar in dienst bij Amaris. Ik neem je graag mee in een werkdag van een ambulant begeleider in de wijk.

Start van de dag
Vanmorgen de dag begonnen met een sollicitatiegesprek samen met een collega.
Wij groeien hard in de regio en zijn op zoek naar nieuwe collega’s.
Na het gesprek stap ik in mijn auto om een cliënt te bezoeken in Huizen. Hans is ooit bij ons aangemeld omdat er overlast was. Wij helpen Hans om zijn leven weer op de rit te krijgen. Hans had enorme schulden en heeft een emotie regulatie stoornis (hij komt heel agressief over door spanning). Ik was het afgelopen jaar betrokken bij zijn hulp traject. Wij zijn er om Hans stoom af te laten blazen. Hij kan zijn verhaal bij ons kwijt en samen zoeken we naar een goede invulling van de dag.

Ik kom ’s ochtends aan bij Hans en hij komt erg gespannen over, loopt heen en weer en is erg opvliegerig. Ik neem zelf een hele rustige houding aan en zie dat het effect op hem heeft. Hans vertelt dat hij zich druk maakt om de situatie in Oekraïne. Ik zie dat hij hoog in zijn stresslevel zit en neem hem mee voor een wandeling in de wijk. Daarna bespreken we wat zijn plannen zijn voor de rest van de dag. Hans besluit de was te doen. Voor ik vertrek wijs ik hem erop om de was op te hangen. Zo nu eerst even lunchen.

Het is alweer middag
Peter heeft het syndroom van Korsakov (een aandoening waarbij een gedeelte van de hersenen is beschadigd). Hij is zijn pinpas kwijt, samen zoeken we in huis en gelukkig vinden we de pas. We lopen naar zijn aquarium en hij vertelt over zijn creatieve oplossing: een bureaulamp boven zijn aquarium om de vissen beter te kunnen zien. Peter is erg trots op zijn creatie. Alles is in orde met Peter, ik kan weer verder naar mijn volgende cliënt.

Aida is erg eenzaam, ik help haar met het zoeken naar activiteiten en het maken van een dag invulling. Tekenen vindt ze leuk en na twintig jaar komt ze erachter dat ze dit nog steeds heel goed kan, ze doet nu zelfs mee aan een expositie! Ik zie dat ze moeite heeft met lopen, haar ben ziet er rood en dik uit, ik vertrouw het niet en het lukt mij haar te overtuigen om een afspraak te maken bij de huisarts. Aan het einde van mijn bezoek maak ik altijd een rapportage. Dit doe ik het liefst samen met mijn cliënten.

Einde dag
Ik bel Hans nog even op om hem te helpen herinneren dat hij de was op moet hangen anders blijft het een week liggen.

Rond een uur of vijf is het tijd om naar huis te gaan. Ik stap in de auto en zet een leuk muziekje op om de dag van me af te laten glijden. Over het algemeen kan ik mijn dagen goed afsluiten, zelfs na een zware dag.

N.B. de namen die gebruikt zijn in deze blog zijn fictief.