Ik ben Sarah (46 jaar) en ik maak een carrièreswitch binnen Amaris: van HR adviseur naar leerling Verpleegkundige in de ouderenzorg met als doel Verpleegkundige worden. Elke maand neem ik jullie mee in mijn nieuwe werkleven. Ik deel grappige momenten, mooie ontmoetingen, verdrietige gebeurtenissen en de dilemma’s die ik tegenkom.
Blog 2
De beslissing om een carrièreswitch naar de zorg te maken en de BBL-opleiding Verpleegkunde te volgen, voelde als een spannende maar bewuste stap. Ik besloot te solliciteren, en met succes!
Voordat ik aan mijn opleiding begin, werk ik tijdelijk in de weekenden als Zorgassistent bij Amaris Voor Anker. Dit biedt mij de kans om de ouderenzorg in de praktijk te ervaren en te ontdekken wat het vak écht inhoudt. Al snel merk ik hoe groot het verschil is tussen werken op kantoor en werken in de zorg. Niet alleen de werkzaamheden zijn compleet anders, maar ook de manier van samenwerken, het tempo, de uiterlijke verschillen en de onderlinge verbondenheid binnen het team.
Van kantooroutfit naar zorguniform
Op de werkvloer in de zorg draag je geen formele kleding, maar zorg je er wel voor dat je er representatief uitziet. Netjes en verzorgd voor de dag komen is belangrijk, maar wat dat precies betekent, besefte ik pas echt toen ik voor het eerst als Zorgassistent aan de slag ging. Representativiteit blijkt namelijk ook afhankelijk te zijn van je functie. Ik zou bijvoorbeeld nooit in een joggingbroek naar kantoor gaan.
Op donderdag en vrijdag werkte ik nog op kantoor, in mijn favoriete jurk en hoge hakken. Maar de volgende ochtend, op zaterdag om 6:50 uur, liep ik mijn afdeling binnen om mijn zorgdienst te starten. Terwijl ik daar stond, dacht ik even: “Vandaag sta ik gewoon in mijn joggingbroek en sneakers op mijn werk!” Een wereld van verschil, maar perfect passend bij het werk.
Echt samenwerken
Als Zorgassistent merk ik al snel hoe belangrijk samenwerken is. Zo ook tijdens mijn zorgdienst op een zaterdag. Het is rustig in de woonkamer, de bewoner, die ik meestal op de gang tegenkom, heeft gelukkig deze nacht wel zijn rust gevonden. De nachtdienst doet haar overdracht, en terwijl ik daar zit en naar de collega’s van die dag kijk, voel ik me blij dat we het vandaag samen gaan doen.
De gemoedstoestand van de bewoners hangt namelijk af van hoe wij ze benaderen en hoe wij samenwerken. Dat is toch echt anders dan op kantoor. Ja, ook daar werk je samen aan bepaalde onderwerpen en je werk beïnvloed elkaar, maar niet zo direct en onverbiddelijk als wanneer je samen voor 16 ouderen met dementie zorgt. Als ik een bewoner verkeerd benader en zijn stemming verandert, heeft dat meteen invloed op iedereen.
Mijn eerste fout
Op mijn tweede dag als Zorgassistent maakte ik mijn eerste fout. De lunch met de bewoners was op mijn eerste dag goed verlopen, dus ik moedigde dezelfde groep opnieuw aan om aan tafel te komen zitten. Maar dat had ik bij één bewoner beter niet kunnen doen. Mijn goedbedoelde uitnodiging was voor hem te veel, en hij reageerde boos. Gelukkig wist mijn collega de situatie enigszins te herstellen, maar ik voelde me echt stom. Toch bleek het een waardevolle les.
Een paar weken later kwam ik dezelfde bewoner weer tegen, dit keer in een andere situatie. Hij blokkeerde de lift en weigerde eruit te stappen. Meer dan twintig minuten stonden ik en mijn collega daar, terwijl anderen ongeduldig wachtten om de lift te gebruiken. Ik voelde me nog steeds de minst ervaren collega, dus bleef ik aanvankelijk op de achtergrond. Maar op een gegeven moment besloot ik dat het tijd was om in actie te komen. In plaats van hem uit de lift te proberen krijgen, stapte ik bij hem in. Samen gingen we naar de bovenste verdieping en vervolgens weer naar beneden. Daarna kon ik hem rustig begeleiden naar zijn appartement. Op dat moment besefte ik: in de zorg doe je het samen.
Leren door te doen
In mijn eerste dagen als Zorgassistent ontdekte ik dat niet alles wat je doet in de zorg altijd goed werkt, maar dat je door dingen uit te proberen ontzettend veel leert en daar ook de ruimte voor krijgt. Soms kom je situaties tegen waar je weinig aan kunt veranderen, maar waar ik toch hartelijk om kan lachen. Zoals laatst toen ik enthousiast vroeg: “Goedemorgen, gaat u lekker op stap vandaag?” en een bewoner kortaf antwoordde: “Gaat je niets aan!” Van dit soort momenten, zowel groot als klein, leer ik veel.
Warme groet,
Sarah
Ben je geïnspireerd door het verhaal van onze collega en benieuwd naar jouw mogelijkheden om te werken bij Amaris?
Neem gerust contact op met één van onze recruiters voor een vrijblijvende kennismaking. Samen verkennen we graag hoe jouw talent kan bijdragen aan onze zorg.
Wil je liever zelf alvast ontdekken welke mogelijkheden er zijn? Bekijk dan onze vacatures en vind de plek die bij jou past.